بچه‌های خوب، می‌دانید که انسان توانایی‌های بسیاری مانند انجام‌دادن هم‌زمان چند کار دارد؟
بچه‌های خوب، می‌دانید که انسان توانایی‌های بسیاری مانند انجام‌دادن هم‌زمان چند کار دارد؟ بنابراین اگر هر یک از ما بتوانیم چند مهارت را هم‌زمان یاد بگیریم و توانایی‌هایمان را در جهت‌های مختلف پرورش دهیم، در آینده، هم موفق‌تر خواهیم بود، هم برای جامعه مفیدتر.
آترین نصرتی، هفت‌ساله و دانش‌آموز کلاس اول مدرسه‌ی آواست. او ورزش را از چهارسالگی با کاراته‌ی کیوکوشین آغاز کرده و تاکنون توانسته است در این راه مدال‌های ارزشمندی را به‌دست بیاورد.
آترین به‌دلیل علاقه‌ی شخصی‌اش به این ورزش روی آورده است و قصد دارد تا کسب مدال‌های جهانی آن را ادامه دهد. گفتگوی ما با او را می‌خوانید.
آترین‌جان، از کاراته و موفقیت‌هایت در این ورزش برایمان بگو.
این رشته‌ی ورزشی سبب تمرکز و قدرت بدنی بیشتر می‌شود و تا کسب عناوین جهانی می‌توان در آن پیشرفت کرد؛ اما برای موفقیت در این ورزش، انعطاف بدنی و تمرکز زیاد حرف اول را می‌زند.
در هر ورزشی آسیب هم وجود دارد؛ مثلا یک‌مرتبه در مسابقات استانی از ناحیه‌ی بینی آسیب دیدم که خطای حریف بود. پای حریف خورد به صورتم و دماغم خونی شد. بعد که آب‌قند خوردم و یخ گذاشتم، خوب شد؛ اما خیلی گریه کردم.
نخستین‌بار در مسابقات کاراته‌ی کیوکوشین استانی تابستان۱۴۰۱، موفق به کسب مدال نقره شدم. پس از آن در مسابقات کشوری تابستان۱۴۰۲ هم توانستم با گرفتن مدال نقره، نایب‌قهرمان کشور در کاراته شوم که موفقیت بسیار شیرینی برایم بود.
در ورزش کاراته، قدرت جسم مهم‌تر است یا روح؟
قطعاً روح، زیرا آرامش روحی سبب ایجاد تمرکز و به‌دنبال آن قدرت جسمی بیشتر می‌شود.
به‌جز کاراته، چه کار‌هایی را بیشتر دوست داری؟
به موسیقی و ورزش شنا علاقه دارم، خوش‌نویسی هم دوست دارم و هرکس دفترم را می‌بیند، می‌گوید «خطت قشنگ است». الان هم تا حرف «ح» خوانده‌ایم، مثل حلما و حنانه. گل‌ها را دوست دارم، بیشتر نرگس و گل‌های قرمز و صورتی.
دوست دارم خودم از گل‌ها مراقبت کنم و اگر ببینم بچه‌ای گل می‌چیند، می‌گویم: «نچین! گل‌ها گناه دارند، می‌خواهند زندگی و رشد کنند و با زنبور‌ها و پروانه‌ها بازی کنند.» از خوراکی‌ها هم مارشمالو را خیلی دوست دارم.
تمرین و تلاش یا استعداد، کدام‌یک و چقدر در پیشرفت تو مؤثر بوده‌اند؟
تمرین و تلاش مهم‌تر از استعداد است. خداراشکر ورزش تأثیری مستقیم در پیشرفت تحصیلی من هم داشته است و در درس‌هایم «خیلی‌خوب» هستم.
برای آینده چه اهداف و برنامه‌هایی داری؟
برای به‌دست‌آوردن موفقیت‌های بیشتر در زمینه‌های علمی، ورزشی و هنری تلاش می‌کنم. در کاراته هم می‌خواهم کمربند مشکی و مدال طلا داشته باشم. خیلی از شغل‌ها را دوست دارم و می‌خواهم دکتر، آشپز خوب، معلم یا مدیر مدرسه یا متخصص مغزواعصاب شوم.
به همه‌ی بچه‌ها هم می‌گویم هرچه در زمینه‌های مختلف بیشتر تلاش کنند، احتمال موفقیت هم برایشان بیشتر خواهد بود.
درباره‌ی خودم نیز پشتیبانی و راهنمایی‌های پدرو‌مادرم و تلاش همیشگی و ناامیدنشدن را دلیل موفقیت‌هایم می‌دانم.
بعضی افراد تصور می‌کنند ورزش‌های رزمی خطرناک یا خشن هستند. نظرت دراین‌باره چیست؟
اصلاً این‌طوری نیست، بلکه همراه با احترام به بزرگ‌تر‌ها و نظم و ادب، تخلیه‌ی انرژی سبب آرامش بیشتر هم خواهد شد و می‌توانیم در برابر آدم‌های بد از خودمان دفاع کنیم. البته در مدرسه و با بچه‌های آشنا و فامیل، هیچ‌وقت از این توانایی‌ام استفاده نکرده‌ام.
دعوا کرده‌ایم، اما زدن نه! به دوستانم هم می‌گویم حتی اگر دعوا کردید، کسی را کتک نزنید، زیرا ممکن است باعث آسیب دیدن افراد و طولانی‌شدن ناراحتی‌ها شود.